วันที่ 17 สิงหาคม 2551
วันนี้ เพื่อน ๆ ที่สนิทกัน นัดกันไปกินข้าวกลางวันที่ร้านอาหารไทย
ชื่อร้าน “ผัดไทย” Padthai
ใกล้ ๆ กับชายหาด
อาหารที่สั่งวันนี้ มี ต้มยำกุ้ง ผัดพริกไทยดำทะเล ผัดไทย กระเพราหมู ยำเนื้อ เปรี้ยวหวานไก่
ข้าวคนละจาน
รวมทั้งหมด 55 ปอนด์กว่า
ตกคนละ 7 ปอนด์ (ไปกินกันแปดคน) ก็นับว่าราคากำลังพอดี ๆ
(อุตส่าห์ทำอาหารกลางวันไปกินเองวันธรรมดา เพื่อประหยัดเงิน ห้าห้าห้า)
จากนั้น
ไปกินไอติม และไปนั่งฟังเพลงริมชายหาด วันนี้มีวงเครื่องเป่า จาก Canterbury มาเล่นให้ฟัง
เป็นหนึ่งในไม่กี่วันที่อากาศดีมาก
“เมฆงาม ๆ เหมือนอยากจะบอกว่า สิ่งเล็ก ๆ ก็มีความหมาย…”
ความพยายามเพียงน้อย ๆ รวมกันเข้า ย่อมกลายเป็นความสำเร็จ จริงมั้ยครับบ
ปิดท้ายกันที่รูปนี้
ผู้สูงอายุที่นี่ ถึงแม้จะเดินไม่ได้ แต่ไปไหนมาไหน สะดวกกว่ามีรถส่วนตัวอีก
แบบคุณลุงด้านขวามือ
แกนั่งรถมาอย่างสบาย ๆ อยากไปไหนมาไหนก็ได้ ไม่มีมลพิษ ใช้ไฟฟ้า
ส่วนคุณยายด้านซ้าย ถึงแม้จะไปไหนมาไหนเองไม่ได้ แต่ก็แสดงให้เห็นถึงน้ำใจคนที่ยังมีให้เห็นทุกที่ครับ…
To be continued…
ปีนป่าย 